brat Damian brat Damian
1550
BLOG

Baba, chłop i kot

brat Damian brat Damian Rodzina Obserwuj temat Obserwuj notkę 0

To współczesny trójkąt małżeński (może być fakultatywnie pies). Nie mogę o tym nie pisać, bo to zjawiska tak rozpowszechnione obecnie w Polsce, że włosy dęba stają. Kot jest potrzebny, bo nawet w chorym związku jest poczucie, że musi być ktoś trzeci, kto łączy dwa egoizmy. Chłop żyje swoim hobby: wspinanie się, wykrywaczki w lesie, filmy fantastyczne lub komiksy, płyty winylowe itp. Piotruś Pan, który nie chce zostać mężczyzną i żyje według zasady: więcej szczęścia w braniu niż dawaniu - odwrotnie do tego co mówił Jezus.  O dziecku między nimi się nie mówi – to temat tabu (szczególnie dla Piotrusia Pana). „Nigdy nie chcę być dorosłym mężczyzną! Chcę na zawsze pozostać małym chłopcem i bawić się. Nie chcę być mężczyzną, nie chcę budzić się i czuć, że mam brodę!” (cytat z książki) – oto wyznanie wiary Piotrusia Pana i diagnoza całego pokolenia mężczyzn Zachodu. To pewien fundamentalny wybór, choć nie obowiązkowo podjęty świadomie, a to dlatego, że świadome decyzje na temat własnego życia są ostatnią rzeczą, jaką chce robić jakikolwiek Piotruś Pan. Choroba nieuleczalna po 40tce. Zaleczona między 20 i 30 pozostawia zazwyczaj negatywne skutki do końca życia.

 Pierwsza zazwyczaj wymięka kobieta. Zegar biologiczny tyka szybciej, gdzieś głęboko coś mówi, że to nie miało być tak.  Budzi się pragnienie dziecka jako sensu życia. Kot już nie wystarcza. Nie da się bez końca na swojego chłopczyka patrzeć przez różowe okulary. Pewnego dnia baba znika bez słowa, lub wystawia rzeczy Piotrusia Pana na klatkę schodową.  Ostatnio nawet spotkałem się z przypadkiem, że zaraz po zajściu w ciążę. Piotruś nic, a nic nie rozumie. Może się tylko obrazić na cały świat. Teraz czeka go coraz bardziej samotna starość pozbawiona jakiegokolwiek impulsu do życia. Pewnego dnia narty lub deskorolka przestają interesować. Dla przykładu historyjka jak 50 letni ojciec po kilkunastu latach nieobecności, niespodziewanie dzwoni do dorosłej już córki i żali się, że jest smutny i samotny. „Co przypomniałeś sobie, że masz dzieci?” – i słuchawka odłożona.

Problem niedojrzałości brzydszej części ludzkości jest jedną z największych pandemii naszej cywilizacji. Obok alkoholizmu, aborcji, rozpadu rodziny, agresji ideologicznej LGBT to właśnie rozprzestrzenianie się zarazy „Piotrusia Pana” zadecyduje o upadku naszego świata. Na nasze miejsce przyjdą inni. Co raz bardziej dramatyczna staje się sytuacja białych kobiet, które pragną rodziny i macierzyństwa. W Rosji szacuje się, że około 30 000 000 Pań jest samotnych. Aby wyjść z opresji jedne wychodzą za Chińczyków, inne zgadzają się być drugimi żonami (w rzeczywistości kochankami) muzułmańskich emigrantów, bogatsze odwiedzają specjalne kluby, gdzie Piotrusiowie Panowie za odpłatą gotowi są udawać mężczyzn.

Czy choroba jest wyleczalna? Po pierwsze jest dziedziczna (syn Piotrusia Pana ma duże szanse zostać Piotrusiem Panem) i zaraźliwa – przenosi się poprzez mass-media, modę, styl życia itp. We wczesnym stadium można wyleczyć. Trzeba chłopca stawiać przed koniecznością podejmowania decyzji, brania odpowiedzialności za siebie i innych, doświadczenia porażek, trudności i cierpienia, poszukiwania głębszego sensu życia. Chorobę wzmacniają kochające samotne matki zagłaskujące na śmierć swoich jedynaków.
Zapraszam na mój FB

brat Damian
O mnie brat Damian

br. Damian TJ. Urodzony 1968 Lublin, uczęszczał do liceum Zamoyskiego. Należał do związanego z „Solidarnością” Niezależnego Ruchu Harcerskiego, potem do podziemnego Stowarzyszenia Harcerstwa Katolickiego „Zawisza”. W 1987 wstąpił do nowicjatu Towarzystwa Jezusowego w Gdyni. Zakończył filozofię w Krakowie na Wydziale Filozoficznym TJ (specjalizacja „kultura, estetyka, mass-media, kino”). Praca dyplomowa u bp. Jana Chrapka. Od 1991 pracował w TVP, jako dziennikarz i producent. Przechodzi szkolenie telewizyjne w Kuangchi Program Service – Tajwan. W 1996 wyjechał na Syberię, gdzie organizuje Studio Telewizyjne „Kana” w Nowosybirsku. Korespondent TVP i Radia Watykańskiego. Pomaga w szkolenia dziennikarzy z Europy Wschodniej w „European Center for Communication and Culture” w Falenicy. W 1999 rozpoczyna studia podyplomowe w szkole filmowej w Moskwie. W tym samym roku składa śluby wieczyste. Studia kończy w 2004 filmem dyplomowym „Wybacz mi Siergiej”, który uzyskał liczne nagrody na międzynarodowych festiwalach http://www.forgivemesergei.com. Wyjeżdża do Kirgizji - praca charytatywna Kościoła Katolickiego (więzienia, domy inwalidów) i prowadzi Klub Filmowy przy Ambasadzie Watykanu w Biszkeku. W 2006 wyjeżdża na południe Kirgizji, pomaga przy zakładaniu nowych parafii w Dżalalabadzie i Oszu www.kyrgyzstan-sj.org . Buduje i kieruje Domem Rekolekcyjnym nad jeziorem Issyk Kul, gdzie co roku przebywa ponad 1000 dzieci (sieroty, inwalidzi, dzieci z ubogich rodzin, dzieci i młodzież katolicka, studenci muzułmańscy) www.issykcenter.kg . Zakłada Fundacje Charytatywną “Meerim Bulak – Źródło Miłosierdzia” i społeczną „Meerim nuru”. Kapelan więzienia - w tym zajęcia w grupie AA. 2012 w Pawłodarze (Kazachstan). 2012-13 w Domu rekolekcyjnym w Gdyni i w portalu Deon w Krakowie. 2013-14 w Moskwie – odpowiada za sprawy finansowe, prawne, organizacyjne i budowlane Instytutu Teologicznego św. Tomasza. Od 2014 pracuje w Radiu Watykańskim w Rzymie. Od IV 2016 pracuje w TVP przy przygotowaniu transmisji z ŚDM. Obecnie współpracuje z różnymi stacjami telewizyjnymi i redakcjami jako reżyser i dziennikarz. Pisze artykuły między innymi do „Poznaj Świat”, „Góry”, „Gość niedzielny” i „Opoka”. Od 2017 ekonom Apostolskiej Administratury w Kirgistanie, ekonom jezuitów w Kirgistanie, ekonom Fundacji "Meerim Nuru" i Centrum Dziecięcego nad j. Issyk-kul. Przewodnik wysokogórski: organizował wyprawy w Ałtaj, Sajany, Tuwę, Chakasję, na Bajkał, Zabajkale, Kamczatkę, Ałaj, Pamir i Tienszan, Półwysep Kolski. www.tienszan.jezuici.pl

Nowości od blogera

Komentarze

Inne tematy w dziale Społeczeństwo